تبادل لینک هوشمند شکایت کرد روزی دیده با دل که کارِ من شد از جورِ تو مشکل
تُرا دادست دستِ شوق بر باد مرا کندست سیلِ اشک بُنیاد
تُرا گر دید جای آتش مرا آب تو زِ سایش بری گشتی من از خواب
زبس کاندیشه های خام کردی مرا وخویش را بدنام کردی
از آن روزی که گر دیدی تو مفتون مرا آرامگه شد چشمه ی خون
تو اندر کشورِ تن پادشاهی زوال دولتِ خود چند خواهی
چرا باید چنین خود کام بودن اسیرِ دانه ی هر دام بودن
شدن هم صحبت دیوانه ی چند حقیقت جُستن از افسانه ی چند
ز بحرِ عشق موج فته پیداست هر آنکو دَم ز جانان زد ز جان کاست
اعتصامی
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
